کامپیوتر
همیشه نیاز دارد تا برای بکار انداختنش حداقل یک برنامه روی آن در حال
اجرا باشد. تحت عملکردهای عادی این برنامه همان سیستم‌عامل یا OS که مخفف
واژه‌های Operating System است. سیستم یا سامانه عامل بر اساس پیشفرض‌ها
تصمیم می‌گیرد که کدام برنامه برای انجام چه وظیفه‌ای اجرا شود، چه زمان،
از کدام منابع (مثل حافظه، ورودی/خروجی
و…) استفاده شود. همچنین سیستم‌عامل یک لایه انتزاعی بین سخت‌افزار و
برنامه‌های دیگر که می‌خواهند از سخت‌افزار استفاده کنند، می‌باشد، که این
امکان را به برنامه نویسان می‌دهد تا بدون اینکه جزئیات ریز هر قطعه
الکترونیکی از سخت‌افزار را بدانند بتوانند برای آن قطعه برنامه‌نویسی
نمایند. در گذشته یک اصطلاح متداول بود که گفته می‌شد با تمام این وجود
کامپیوترها نمی‌توانند برخی از مسائل را حل کنند که به این مسائل حل نشدنی
گفته می‌شود مانند مسائلی که در مسیر حلشان در حلقه بی‌نهایت می‌افتند. به
همین دلیل نیاز است که با کمک روشهای خاص بطور مثال به چند بخش تقسیم نمودن
مسئله یا روشهای متداول دیگر از رخ دادن این خطا تا حد امکان جلوگیری
نمود. از جمله سیستم عامل‌های امروزی می‌توان به مایکروسافت ویندوز،
مکینتاش اپل و لینوکس و بی اس دی اشاره کرد.
